กฎหมายการทวงหนี้

สมัครบัตรกดเงินสด ฟรีกระเป๋าเดินทาง 1 ใบ

จำเลยที่ 1 เป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 3 ซึ่งได้รับการว่าจ้างจากจำเลยที่ 4 ให้ดำเนินคดีและติดตามทวงถามลูกหนี้ที่ผิดนัดชำระหนี้ รวมทั้งโจทก์ด้วย เมื่อปี 2540 โจทก์สมัครเป็นสมาชิกบัตรเครดิตของจำเลยที่ 4 แล้วผิดนัดไม่ชำระหนี้ จำเลยที่ 4 ฟ้องโจทก์ให้ชำระหนี้ที่ค้างชำระ ศาลมีคำพิพากษาถึงที่สุดให้โจทก์ชำระหนี้แก่จำเลยที่ 4 และได้ออกหมายบังคับคดีแก่โจทก์ เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2551 ต่อมาเมื่อเดือนมีนาคม 2551 จำเลยที่ 1 ซึ่งได้รับมอบหมายจากจำเลยที่ 3 ให้ติดตามทวงหนี้ที่โจทก์ค้างชำระแก่จำเลยที่ 4 ได้โทรศัพท์ไปที่ทำงานของโจทก์เพื่อทวงหนี้ และทวงหนี้โจทก์กับบุคคลอื่นๆในโรงเรียน โดยใช้คำหยาบคาย ได้รับกันทั่วโรงเรียน อันไม่เป็นไปตามแนวปฏิบัติในการติดตามทวงหนี้ของธนาคารแห่งประเทศไทยและเป็นการละเมิดต่อโจทก์ ตาม ป.พ.พ.มาตรา 420 การที่จำเลยที่ 3 มอบหมายให้จำเลยที่ 1 มีหน้าที่ติดตามทวงหนี้จากโจทก์อันเป็นกิจการที่จำเลยที่ 3 นายจ้างมอบให้จำเลยที่ 1 ลูกจ้างไปกระทำในทางการที่จ้าง จำเลยที่ 3 จะอ้างว่าเหตุละเมิดเกิดเพราะจำเลยที่ 1 ฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับหรือคู่มือปฏิบัติงานของจำเลยที่ 3 อันเป็นเรื่องภายในของจำเลยที่ 1 กับจำเลยที่ 3 ขึ้นต่อสู้โจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกหาได้ไม่ เมื่อจำเลยที่ 1 ทวงหนี้โจทก์โดยจงใจทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายแก่ชื่อเสียง จำเลยที่ 3 จึงต้องร่วมรับผิดต่อโจทก์ในผลแห่งละเมิดที่จำเลย 1 กระทำไปในทางการที่จ้าง ตาม ป.พ.พ. มาตรา 425 ส่วนจำเลยที่ 4 มอบหมายให้จำเลยที่ 3 ไปติดตามทวงหนี้โจทก์แทนจำเลยที่ 4 โดยได้รับค่าจ้างตอบแทน จำเลยที่ 3 กับจำเลยที่ 4 จึงมีนิติสัมพันธ์กันในลักษณะจำเลยที่ 3 เป็นตัวแทนของ่จำเลยที่ 4 โดยปริยายโดยมีบำเหน็จในส่วนที่เกี่ยวกับการติดตามทวงถามหนี้อยู่ด้วย เมื่อจำเลยที่ 3 มอบหมายให้จำเลยที่ 1 ไปติดตามทวงหนี้จากโจทก์ซึ่งเป็นลูกหนี้ของจำเลยที่ 4 ย่อมถือได้ว่าจำเลยที่ 1 เป็นตัวแทนของจำเลยที่ 4 โดยปริยายในส่วนที่เกี่ยวกับการติดตามทวงถามหนี้เช่นกัน ตาม ป.พ.พ. มาตรา 797 วรรคสอง และแม้สัญญาระหว่างจำเลยที่ 3 กับจำเลยที่ 4 มีข้อตกลงห้ามมิให้ลูกจ้างของจำเลยที่ 3 ทวงถามหนี้จากลูกหนี้ของจำเลยที่ 4 โดยวิธีการที่ผิดกฎหมายประการใดก็ตาม ก็ไม่อาจนำมาใช้ยันโจทก์ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกได้ จำเลยที่ 4 จึงต้องร่วมรับผิดในการทำละเมิดของจำเลยที่ 1 ต่อโจทก์ด้วยตามมาตรา 427 ประกอบมาตรา 425

อ้างถึง คำพิพากษาศาลฎีกา คดีหมายเลขแดงที่ 6543/2561

แฟรนส์ไชน์ ตู้ซักผ้าหยอดเหรียญ

Debt Collector

The 1st Defandant was a employer of the 3rd Defandant which its occupation was a debt collector. The4th Defandant is a bank which hired the 3rd Defandant for prosecution and collected debt from debtors which included the Plaintiff in this case. In 1997 the Plaintiff in this case had applied for a cash card and paid default debt. Therefore the Plaintiff was sued by the 4th Defandant for all overdued debt paying. The final Jugdement said the Plaintiff had to pay the debt to the 4th Defandant and already applied for execution to the Plaintiff on Febuary 2008. Later on March 2008 the 1st Defandant, assigned by the 3rd defendant to collect Jugdement Debt from the Plaintiff, made calls the Plaintiff and the others people at school to be informed for debt collect with rough words which were known by whole school. The 1st Defandant did not pratice in accordance with rule of debt collect of Thai Nation Bank and caused the Plaintiff violated according to Thai Civil & Comercial Code section 420. The 3rd Defandant had assigned the1st Defandant duty to collect debt which was in the purpose of employment. The 3rd defendant could not refuse that the 1 st Defandant commit the violate of practice rule or guideline for debt collect by her own way, it was only the 1 st Defandant s fault. It was internal affairs between the 3rd and the 1st Defandant which could not be used for against to the Plaintiff. When the debt was wrongly collected way and made the Plaintiff s reputation damaged by the1st Defandant. The 3rd Defandant had to join liable with the 1st Defandant in her wrongful act according to Thai Civil & Commercial Code Section 425. And The 3rd Defandant was hired by the 4th Defandant to collect debt from the Plaintiff. Legal relation between them were inferred that the3rd Defandant become implicitly agent of the4th Defandant for debt collect according to Thai Civil & Comercial Code Section 797, second paragraph. Even Though they had agreement which did not allow the 1st Defandant to collect debt by illegal way. It could not be used for against the Plaintiff which was the third person. Therefor the 4th Defandant had to jont liable with the 1st Defandant for her wrongful act according to Thai civil & commercial Code section 427 and section 425.

Refer to Supreme Court, Red Jugdement No.6543