ออกเช็คแลกเงินสดซึ่งคิดดอกเบี้ยเกินอัตรา ฟ้องคดีอาญาได้หรือไม่

พนักงานอัยการเป็นโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.2534 มาตรา 4 โดยฟ้องว่าจำเลยทั้งสองได้ร่วมกันสั่งเช็คธนาคารกสิกรไทย จำกัด (มหาชน) สาขาย่อยลำลูกกา จำนวน 2 ฉบับ ลงวันที่ 29 มกราคม 2541 และวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2541 จำนวนเงินฉบับละ 2,527,394.33 บาท ให้โจทก์ร่วม เมื่อเช็คถึงกำหนดชำระ ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงิน จึงขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามบทกฎหมายดังกล่าว

ศาลชั้นต้น พิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสองตามคำฟ้องโจทก์

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์และโจทก์ร่วมฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าเช็คพิพาททั้งสองฉบับในคดีนี้เป็นเช็คที่จำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2

สั่งจ่ายชำระค่าผลประโยชน์หรือดอกเบี้ยจากการที่จำเลยที่ 1 นำเช็คไปแลกเงินสดจากโจทก์ร่วมซึ่งคิดดอเบี้ยในอัตราร้อยละ 3 ต่อเดือน ซึ่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 654 กำหนดให้เรียกดอกเบี้ยเงินกู้ได้ไม่เกินร้อยละ 15 ต่อปี จึงเป็นการคิดดอกเบี้ยเกินกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้ มีความผิดต่อพระราชบัญญัติห้ามเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา พ.ศ.2475 มาตรา 3 (ก) การออกเช็คพิพาททั้งสองฉบับของจำเลยทั้งสองจึงไม่เป็นความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายกฟ้องโจทก์ทั้งสองสำนวน ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย

ฎีกาโจทก์และโจทก์ร่วมฟังไม่ขึ้น